Vuurwerk, rook, confetti, lasers en veel spektakel. Dat is wat je kan verwachten van een KISS concert en dat is wat we gisteren kregen in de Ziggo Dome. Door de jaren heen is het een goed geoliede act geworden, waarin alle vier de leden hun rol uitmuntend spelen.
‘Demon’ Gene Simmons die bloed en vuur spuwt, ‘Spaceman’ Tommy Tayer die met vuurpijlen het decor kapotschiet en ‘Starchild’ Paul Stanley die aan een slinger zich naar de achterkant van de zaal laat vervoeren om daar ‘I Was Made For Loving You’ te zingen.
Alles is ingestudeerd en staat strak in de planning. Zelfs bij de drumsolo van ‘Catman’ Eric Singer is er maar weinig ruimte voor improvisatie. Bij de pauzes die hij inlast om applaus te ontvangen, keek hij op het juiste moment in de juiste camera.
Een aantal dingen die op het podium werden uitgevoerd, deden me sterk The Who denken. Paul Stanley imiteerde Roger Daltrey door met zijn microfoon te slingeren. Hij kopieerde Pete Townshend door op zijn gitaar te molenwieken, maar raakte daarbij geen enkele snaar. Leuk ook dat ze een stukje ‘Won’t Get Fooled Again’ in het nummer ‘Lick It Up’ speelden.
Het viel me op dat het publiek enigszins tam was, maar zodra de ballonnen en de confetti tijdens ‘Rock and Roll All Nite’ naar beneden kwamen maakte ook dat niet meer uit.
Paul Stanley liet weten dat zijn moeder uit Nederland kwam en dat hij Amsterdam een warm hart toedraagt, omdat het voor hem als thuiskomen voelt. Het was overigens hem de 12e keer dat hij met KISS in Nederland speelde en het zou ook de laatste keer zijn. Zou het?
