Afgelopen week besloten een vriend en ik de Parade te bezoeken die op dat moment in Utrecht was neergestreken. Bij binnenkomst werden we aangenaam verrast door de leuke tentjes waarin de voorstellingen plaatsvonden en na een korte verkenningsronde inclusief een rondje in de zweefmolen, besloten we eerst wat te drinken te eten.
Na een goede maaltijd kochten we kaarten voor Arjan Erkel die begeleid door Jan Wilm (ooit gitarist bij de band Normaal) vertelde over zijn gijzeling in Dagestan. Een prachtig en ontroerend verhaal waarin Erkel, gekleed in het trainingspak dat hij toentertijd droeg, zijn intieme hersenspinsels van die tijd deelt. Wilm speelde daarbij korte muzikaal intermezzo’s met liedjes die door Erkel zijn hoofd spookte, waaronder ‘Green Green Grass of Home’ van Tom Jones en ‘Oerend Hard’ van Normaal.
Na de voorstelling was het een stuk drukker op het terrein en we kwamen erachter dat je beter vooraf de voorstellingen boeken die je leuk lijken. In een korte tijd kan, zo zagen wij bij andere voorstellingen die ons wat leken, veel uitverkocht zijn. Om zeker te zijn van een kaartje kan je blijkbaar het beste online al kaartjes kopen voordat je het terrein hebt betreden. Hierdoor verdwijnt wat mij betreft al een stuk van de spontaniteit die het festival wil uitstralen.
Over de prijs heb ik ook mijn twijfels.
Een voorstelling duurt gemiddeld een half uur waar je tussen de acht en tien euro voor betaalt. Op zich een redelijke prijs voor dingen die je echt wilt zien, maar ik zie deze voorstellingen meer als promotievoorstellingen om te proeven wat de artiest, speaker te bieden heeft. Bovendien moet je ook nog €8,5o betalen om het terrein te betreden.
Na een biertje besloten mijn vriend en ik niet meer naar een tweede voorstelling op zoek te gaan. We verlieten het terrein en eindigden onze avond op een gezellig terras ergens in de stad.
