De laatste keren dat ik Spinvis live zag waren intieme optredens met alleen Saartje van Camp als begeleiding. Mooi en vaak bijzonder, maar toch groeide mijn verlangen naar een concert met een voltallige band.
Gisteravond werd dit verlangen vervuld door een band met veel energie die ze noodgedwongen door coronamaatregelen hadden opgedaan.
Naast klassiekers als ‘Het Voordeel Van Video’, ‘Smalfilm’, ‘Bagagedrager’, ‘Kom terug’, ‘Club Insomnia’ en het meeslepende ‘Trein Vuur Dageraad’, speelde hij ook zijn nieuwere nummer waarnaar ook de tour genoemd is.’Soms Breekt Er Een Hart, Soms Blaft Er Een Hond’. Het nummer dat ik, afgezien van de titel, tekstueel niet zo’n sterk nummer vind, klonk lekker en zou zonder band te lullig klinken.
